ΓΙΕ ΜΟΥ ΜΗΝ ΚΛΑΙΣ!
Συγκλονισμός!
Συγκλονισμός!
Αυτοθυσία, ανθρωπιά, συγκίνηση!
Πώς να μη βουρκώσεις από την απίστευτη -απόλυτα αληθινή- ιστορία του Ντικ Χόιτ. Του πατέρα, ήρωα –παγκόσμιο πρότυπο.
Που έγινε ΑΔΙΑΙΡΕΤΟ ΕΝΑ με το τετραπληγικό παιδί του.
Μόνο και μόνο για να δει κάποιο χαμόγελό του.
Να του δώσει τη ζωή που του στέρησε η φύση.
Η απάνθρωπη δίκη της γέννησής του. «Γιε μου, μην κλαις. Είμαι εδώ, δίπλα σου. Μαζί σου μέχρι να πεθάνω»…
(Δείτε παρακάτω φωτό και video)
Mία ιστορία για τη δύναμη που δίνει η αγάπη στον άνθρωπο, οπότε η αρχή έρχεται και γίνεται φινάλε. Αυτό δηλαδή που έγραψε ο Απόστολος Παύλος στην επιστολή του προς Φιλισταίους: «Μπορώ να κάνω τα πάντα μέσω αυτού που μου δίνει δύναμη!»
Δεν ξέρω εάν ο Ντικ Χόϊτ πιστεύει στον Θεό ή γενικότερα σε κάτι ανώτερο του ανθρώπου. Η μήπως είναι η απύθμενη αγάπη για τον γιο του Ρικ που του έδωσε τη δύναμη να αισθάνεται ικανός να κινήσει ακόμα και βουνά. Ναι, ακόμα και αυτό να έπρεπε να κάνει, είναι βέβαιο πως θα έβρισκε τον τρόπο να το καταφέρει. Αυτό πάντως που τόλμησε για χάρη του παιδιού του, δεν έχει προηγούμενο. Οχι τουλάχιστον σε σχέση με τον αθλητισμό…
Στα 70 του ο πατέρας Ντικ Χόϊτ κολυμπάει 3,8 χλμ., τρέχει 42.195 μ.και ποδηλατεί 180 χλμ. σερί, κουβαλώντας πάντοτε τον τετραπληγικό γιο του.
Πως να ξεκινήσεις και πως να περιγράψεις κάτι τέτοιο; Τη λύση την έδωσε το ίδιο το απίστευτο βίντεο-ντοκουμέντο.
nasostsaganelis.gr
(πηγή: sports illustrated)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου