Χορδές βιολιού από ...μετάξι αράχνης!

Ενας φιλόμουσος Ιάπωνας ερευνητής προσέδωσε νέα χροιά στον ήχο του βιολιού υφαίνοντας χορδές από ίνες μεταξιού αράχνης...
Συγκριτικά με τις σημερινές μεταλλικές χορδές, ή ακόμα και με τις παραδοσιακές χορδές από έντερο, οι χορδές αράχνης δίνουν μια «απαλή, βαθιά χροιά» αναφέρει ο Σιγκεγιόσι Οζάκι στη μελέτη του, η οποία γίνει δεκτή για δημοσίευση στην επιθεώρηση «Physical Review Letters». Οι νέες χορδές είναι πάντως απίθανο να διαδοθούν ευρέως, αφού ο Οζάκι χρειάστηκε να «αρμέξει» με το χέρι γύρω στις 300 αράχνες, οι οποίες είναι αδύνατο να εκτραφούν σε μεγάλη κλίμακα. Οπως αναφέρει το BBC, ο ερευνητής του Ιατρικού Πανεπιστημίου Νάραaπειραματίζεται εδώ και χρόνια με την αράχνη Nephila maculata, γνωστή για τους μεγάλους και περίπλοκους ιστούς της. Ο Οζάκι εστιάστηκε σε ένα από τα πολλά είδη μεταξιού που μπορούν να παράγουν οι αράχνες, αυτό από το οποίο κρέμονται όταν μετακινούνται. Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι το μετάξι αράχνης είναι πιο ανθεκτικό από το ατσάλι και πιο ελαστικό από το νάιλον -ιδιότητες που ξεπερνούν οποιοδήποτε συνθετικό υλικό.

Πιτσικάτο σε χορδές... αράχνης

Πειράματα στο εργαστήριο έδειξαν ότι οι χορδές αράχνης είναι πιο ανθεκτικές από τις συμβατικές χορδές που αποτελούνται από νάιλον καλυμμένο από αλουμίνιο, αλλά λιγότερο ανθεκτικές σε σχέση με τις παραδοσιακές χορδές από λωρίδες εντέρου. Καθεμία από τις χορδές που κατασκεύασε ο Οζάκι αποτελείται από τρία νήματα, τα οποία με τη σειρά τους αποτελούνται από τρεις με πέντε χιλιάδες ίνες μεταξιού που έχουν περιστραφεί στην ίδια κατεύθυνση. Προκειμένου να ερμηνεύσει την υψηλή αντοχή και το ιδιαίτερο ηχόχρωμα των χορδών του, ο ερευνητής της εξέτασε στο ηλεκτρονικό μικροσκόπιο και διαπίστωσε ότι οι ίνες βρίσκονται σε πολλή στενή επαφή και δεν αφήνουν καθόλου κενό χώρο ανάμεσά τους. «Οι χορδές βιολιού αποτελούν μια νέα πρακτική χρήση για το μετάξι αράχνης [...] και προσφέρουν ένα χαρακτηριστικό τύπο χροιάς για τους βιολονίστες και τους λάτρεις της μουσικής σε όλο τον κόσμο» σχολιάζει ενθουσιασμένος ο Οζάκι. Η μέθοδός του είναι απίθανο να εφαρμοστεί σε ευρεία κλίμακα, ωστόσο οι κατασκευαστές χορδών θα μπορούσαν να αποταθούν στο μέλλον σε έναν άλλο παραγωγό μεταξιού: το Εργαστήριο Συνθετικής Βιολογίας του Πανεπιστημίου της Γιούτα δημιουργήσει γενετικά τροποποιημένους μεταξοσκώληκες που παράγουν μετάξι αράχνης, καθώς και γενετικά τροποποιημένες κατσίκες που παράγουν πρωτεΐνες μεταξιού στο γάλα τους.